Week 1: Amsterdam naar Bolga
Door: Jorien
Blijf op de hoogte en volg Bas en Jorien
24 Januari 2012 | Ghana, Bolgatanga
Wuntenga (goedemiddag)!
Hierbij een eerste teken van leven:) Vorige week zondag begon ons avontuur met onze aankomst in Accra. (Dank voor de lieve kaarten en het spandoek). Bij de douane was het druk, vol en warm. Er was een 2e vlieguig een uur te vroeg(?), vandaar de vele mensen in de te kleine hal. Geeft niets...Relax.
's Avonds slapen we in een grote kamer bij een gastgezin en krijgen we Engelse thee met suiker en wit brood, lekker! De mensen zijn geweldig; aardig, geduldig, zorgzaam (soms slaafs), geinteresseerd en de kleine kindjes van giebelig tot angstig, omdat ze niet eerder een blanke hebben ontmoet. Op het strand een colaatje gedronken (het was hier uitgestorven, onvoorstelbaar!) en eerste benodigdheden op de markt gekocht.
Na Accra reizen wij per bus verder naar Tamale. Hier verblijven wij bij een geweldig gastgezin, waar wij ons weer zeer welkom voelen. Tot op heden hebben wij geen enkele moeite ons aan te passen. Als iets niet loopt zoals verwacht, dan is dat niet gek, eerder een regel dan een uitzondering en zolang je verhalen aanneemt als advies en niet direct als waarheid, voel je je nooit bedrogen. Alles gebeurt met groot respect voor ouderen, tradities en religie.
Na Tamale verandert het landschap, de wijze van vervoer en de taal. Met een minibusje voor 9 pers.(trotro), die hier overigens 24 personen kan vervoeren, met bovenop alle 'bagage', reizen wij door naar Bolgatanga (Bolga).
Onderweg kijken wij elkaar even aan bij het zien van de eerste lemen hutten, met de bijbehorenden armoede. Jeetje, dit is echt wel anders dan de stad. Een uur later lijken wij alweer gewend en rammelen we verder naar het noorden. Wij zijn van tropisch regenwoud in dorre open vlaktes, al lijkt het hier minder stoffig. In Bolga is het kantoor waar wij ons melden en na 2 dagen rondleidingen, fietsen huren (Astrid: ik heb weer een mandje:)) en water kopen, is het zover dat wij naar onze nieuwe familie gaan.
Hierbij een eerste teken van leven:) Vorige week zondag begon ons avontuur met onze aankomst in Accra. (Dank voor de lieve kaarten en het spandoek). Bij de douane was het druk, vol en warm. Er was een 2e vlieguig een uur te vroeg(?), vandaar de vele mensen in de te kleine hal. Geeft niets...Relax.
's Avonds slapen we in een grote kamer bij een gastgezin en krijgen we Engelse thee met suiker en wit brood, lekker! De mensen zijn geweldig; aardig, geduldig, zorgzaam (soms slaafs), geinteresseerd en de kleine kindjes van giebelig tot angstig, omdat ze niet eerder een blanke hebben ontmoet. Op het strand een colaatje gedronken (het was hier uitgestorven, onvoorstelbaar!) en eerste benodigdheden op de markt gekocht.
Na Accra reizen wij per bus verder naar Tamale. Hier verblijven wij bij een geweldig gastgezin, waar wij ons weer zeer welkom voelen. Tot op heden hebben wij geen enkele moeite ons aan te passen. Als iets niet loopt zoals verwacht, dan is dat niet gek, eerder een regel dan een uitzondering en zolang je verhalen aanneemt als advies en niet direct als waarheid, voel je je nooit bedrogen. Alles gebeurt met groot respect voor ouderen, tradities en religie.
Na Tamale verandert het landschap, de wijze van vervoer en de taal. Met een minibusje voor 9 pers.(trotro), die hier overigens 24 personen kan vervoeren, met bovenop alle 'bagage', reizen wij door naar Bolgatanga (Bolga).
Onderweg kijken wij elkaar even aan bij het zien van de eerste lemen hutten, met de bijbehorenden armoede. Jeetje, dit is echt wel anders dan de stad. Een uur later lijken wij alweer gewend en rammelen we verder naar het noorden. Wij zijn van tropisch regenwoud in dorre open vlaktes, al lijkt het hier minder stoffig. In Bolga is het kantoor waar wij ons melden en na 2 dagen rondleidingen, fietsen huren (Astrid: ik heb weer een mandje:)) en water kopen, is het zover dat wij naar onze nieuwe familie gaan.
-
24 Januari 2012 - 16:29
Astrid:
Heeey, deze had ik helemaal nog niet gezien!? Nu ben ik weer helemaal up to date :-) Hahaha, en ze heeft weer een mandje hoor! Ik zie je al helemaal gaan. Weet ik ook weer wat ik jou dit jaar voor je verjaardag moet geven ;-)
Dikke kus! -
24 Januari 2012 - 19:29
Gerry:
wat een leuke fotoos en fijn dat het tot nu toe goed gaat, groetjes, gerry
-
26 Januari 2012 - 20:19
Janny Van Reenen:
Heeft Evans jullie nog de groeten gedaan...? :) -
28 Januari 2012 - 12:20
Marleen:
Wat geweldig leuk om jullie verhalen te lezen. Het leest makkelijk en komt positief over, behalve het eten dan, hi hi. Succes met klussen. Liefs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
