Week 3: Karimenga
Door: Jorien
Blijf op de hoogte en volg Bas en Jorien
07 Februari 2012 | Ghana, Bolgatanga
Goedemiddag! Helaas kunnen wij vandaag geen foto's plaatsen, maar wel onze ervaringen delen met jullie. Hoe warm is het trouwens bij ons? Wij weten alleen dat het vandaag heeel koud is (34 graden) en dat betekent hier; lange broek, muts en vest aan en een deken 's nachts!
's Morgens om 07.00 uur gaat de wekker. Wij ontbijten samen (de coco krijgen wij niet meer) en gaan ieder ons weegs. Ik vertrekt om 07.50 uur naar de plaatselijke school waar ik Engelse les geef. De focus ligt op spellen en lezen van woorden met meer dan 2 letters, want dat kunnen de leerlingen van groep 7 en 8 (nog) niet. Rekenkundig zijn ze ook niet erg ver, 5 aftrekken van 21 is voor de meeste een onmogelijke opdracht. Het is mij dan ook een raadsel hoe er leerlingen van deze school naar een middelbare school over kunnen gaan. De leerlingen zijn heel chaotisch, schreeuwen veel, schoppen en slaan tegen alles en de eerste dagen was het een uitdaging om hun spanningsboog voor meer dan 1 minuut gespannen te houden. Leerlingen klimmen in en uit het raam, rennen rond en zijn compleet stuurloos. Slaan doe ik ze niet, dus ik moet het anders aanpakken. Na mijn eerste dag echter vroegen ze allemaal of ik er de volgende dag ook zou zijn, dus tot zover geslaagd! Ze waren zelfs allemaal op tijd aanwezig. Inmiddels gaat het nog beter en boeken wij samen al vooruitgang met lezen.
Helaas zijn de lessen die zij normaal voorgeschoteld krijgen veel te moeilijk, met woorden als citizenship, domestic violence, preventing wastage en adolescence. Daar kom ik aan met het echt leren van 1 t/m 10 en het ABC! Niet gek dus dat de andere leraren, als zij op komen dagen, het maar raar vinden wat ik doe. Ik wil uitvinden hoe ik ze hierbij kan betrekken. In overleg met de organisatie wordt dat mogelijk in de vorm van een workshop.
Een onwijs leuk nieuw onderdeel van naar school gaan, zijn de sportlessen van Bas die de leerlingen volgen, waar ze zich helemaal uitleven. Zij spelen voetbal, handbal, volleybal en lopen estaffetes.
In Nino's Library, de dorps bibliotheek, laat ik ze boekjes lezen en help ik de leerlingen en andere kinderen met spellen. Dit doe ik iedere dag na schooltijd, van 13.30 - 16.00. Er is vorige week een zending nieuwe boeken binnengekomen en omdat er nog geen 'uitleen' - of 'categorie'syseem is, zijn wij naar Bolga gegaan om het systeem te kopieeren uit de grote stadsbibliotheek. Plan is om dat in de komende weken te gaan implementeren.
Thuis is het heel gezellig. Ons kleinste zusje is echt hilarisch en heeft een aanstekelijke lach. Ons broertje kan prachtige verhalen vertellen en ons oudste zusje is vooral een goede leerling, die 's avonds graag woordjes met ons oefent. Mama Fati is de hele dag druk en papa vreet niets uit...minder dan niets misschien wel : ).
Tot op heden heb ik het erg naar mijn zin. De mensen zijn (voor het grootste gedeelte) allemaal een bron van inspiratie voor me, een gezellig maatje of een combinatie van die twee.
Overal waar je loopt wordt je nageroepen (Bulugba, uitspreken als Boeloegoebaa, is mijn Afrikaanse naam) en zwaaien kinderen je na.
Ik ben benieuwd wanneer wij bij de grote chief (dorpshoofd) op audientie mogen.
Liefs en groetjes!
@ Astrid van Heemst: de stick was niet op tijd binnen, deze ligt dus op ons adres, misschien kun je de huurder vragen het terug te sturen. Benader hem via Facebook: Harold Kip.
's Morgens om 07.00 uur gaat de wekker. Wij ontbijten samen (de coco krijgen wij niet meer) en gaan ieder ons weegs. Ik vertrekt om 07.50 uur naar de plaatselijke school waar ik Engelse les geef. De focus ligt op spellen en lezen van woorden met meer dan 2 letters, want dat kunnen de leerlingen van groep 7 en 8 (nog) niet. Rekenkundig zijn ze ook niet erg ver, 5 aftrekken van 21 is voor de meeste een onmogelijke opdracht. Het is mij dan ook een raadsel hoe er leerlingen van deze school naar een middelbare school over kunnen gaan. De leerlingen zijn heel chaotisch, schreeuwen veel, schoppen en slaan tegen alles en de eerste dagen was het een uitdaging om hun spanningsboog voor meer dan 1 minuut gespannen te houden. Leerlingen klimmen in en uit het raam, rennen rond en zijn compleet stuurloos. Slaan doe ik ze niet, dus ik moet het anders aanpakken. Na mijn eerste dag echter vroegen ze allemaal of ik er de volgende dag ook zou zijn, dus tot zover geslaagd! Ze waren zelfs allemaal op tijd aanwezig. Inmiddels gaat het nog beter en boeken wij samen al vooruitgang met lezen.
Helaas zijn de lessen die zij normaal voorgeschoteld krijgen veel te moeilijk, met woorden als citizenship, domestic violence, preventing wastage en adolescence. Daar kom ik aan met het echt leren van 1 t/m 10 en het ABC! Niet gek dus dat de andere leraren, als zij op komen dagen, het maar raar vinden wat ik doe. Ik wil uitvinden hoe ik ze hierbij kan betrekken. In overleg met de organisatie wordt dat mogelijk in de vorm van een workshop.
Een onwijs leuk nieuw onderdeel van naar school gaan, zijn de sportlessen van Bas die de leerlingen volgen, waar ze zich helemaal uitleven. Zij spelen voetbal, handbal, volleybal en lopen estaffetes.
In Nino's Library, de dorps bibliotheek, laat ik ze boekjes lezen en help ik de leerlingen en andere kinderen met spellen. Dit doe ik iedere dag na schooltijd, van 13.30 - 16.00. Er is vorige week een zending nieuwe boeken binnengekomen en omdat er nog geen 'uitleen' - of 'categorie'syseem is, zijn wij naar Bolga gegaan om het systeem te kopieeren uit de grote stadsbibliotheek. Plan is om dat in de komende weken te gaan implementeren.
Thuis is het heel gezellig. Ons kleinste zusje is echt hilarisch en heeft een aanstekelijke lach. Ons broertje kan prachtige verhalen vertellen en ons oudste zusje is vooral een goede leerling, die 's avonds graag woordjes met ons oefent. Mama Fati is de hele dag druk en papa vreet niets uit...minder dan niets misschien wel : ).
Tot op heden heb ik het erg naar mijn zin. De mensen zijn (voor het grootste gedeelte) allemaal een bron van inspiratie voor me, een gezellig maatje of een combinatie van die twee.
Overal waar je loopt wordt je nageroepen (Bulugba, uitspreken als Boeloegoebaa, is mijn Afrikaanse naam) en zwaaien kinderen je na.
Ik ben benieuwd wanneer wij bij de grote chief (dorpshoofd) op audientie mogen.
Liefs en groetjes!
@ Astrid van Heemst: de stick was niet op tijd binnen, deze ligt dus op ons adres, misschien kun je de huurder vragen het terug te sturen. Benader hem via Facebook: Harold Kip.
-
07 Februari 2012 - 18:52
Frank H:
Hi Jorien, als je dit zo leest dan krijg je wel de kriebels dat dit wel heel erg leuk is om te doen. Zou eigenlijk wat jonger moeten zijn. Hoe dan ook geniet ervan. Liefs Frank -
07 Februari 2012 - 19:20
Mirjam :
Hoi Jorien en Bas,
Heerlijk al die verhalen.Precies wat jullie graag wilde.
Liefs, mama Mirjam -
08 Februari 2012 - 08:52
Martijn En Tessa:
Hi lieverds,
Dit klinkt ook weer fantastisch! Ik vind het echt superb goed dat je daar les geeft Jorien en lijkt me heel moeilijk... :)
Veel plezier en succes!
Liefs x -
30 Maart 2012 - 08:45
Astrid Van Heemst:
Hoi Jorien, ik lees jullie blogs nu pas omdat ik het erg druk had. Jammer van de stick. Ik zal vragen of jullie huurder ze terug stuurt naar mij :)
Jullie verhalen klinken goed allemaal en veel plezier nog!
Groetjes Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
